Let's pack!

English:

Yesterday I totally filled my backpack. Yes! Nervous at first, that I would forget something. Or even worse, what if it wouldn't all fit? I'm so glad to tell you that I managed to fit everything in it. But damn.. you do need so many stuff. I can't even think of how to do this when I am going alone in a couple of years. Like, how? I would probably need even more stuff because others won't take it with them. Travelling is hard I guess, but hopefully all worth it.

I can't forget to say this, so here it comes before I forget to write it down: Thanks mom, for going with me to all these shops for buying little stuff, for taking me anywhere to find the right backpack, to keep patient, to set your own fear away to see me smile and thank you for helping me packing yesterday. Without you I would have probably panicked (my sleeping bag didn't fit in the backpack and now has to be hung underneath it).

Okay, I'm sorry for this sentimental part in my story/blog, but my mom just helped me so much preparing for this trip. Since I'm only 18 years old (my birthday was only a week ago) I wasn't allowed to drive alone and it was so helpful and nice of her to drive me everywhere.

Instead of talking about my mom this whole post I also wanted to show you guys my backpack! Isn't this color so incredibly lovely? Yes, I love it (as you might have guess by now). Oh, I do have a daypack as well! It's very blue and also comfortable. It costs a lot, but I hope to travel a lot more in the future :).

I don't have very much left to tell you guys, but I hope to post something short this friday or saturday. I'll probably be so nervous then... Bye for today!

Deuter-Aircontact-50-10-SL-2070530-00-81050

---

Nederlands:

Gisteren heb ik eindelijk mijn tas ingepakt. Yes! Ik was best zenuwachtig in het begin. Want wat als ik iets zou vergeten? Of erger zelfs, als het niet zou passen? Maar eind goed, al goed, het paste! Al moet ik wel zeggen dat je toch schrikbarend veel spullen mee moet nemen.. Ik kan het me amper voorstellen hoe het moet zijn als ik ooit alleen ga. Als niemand kookspulletjes meeneemt voor je, niemand een tent in de auto heeft liggen. Ik weet het ook niet. Al zal dat ook nog wel weer een paar jaar duren voordat het zo ver is.

Eerst wil ik trouwens een alinea schrijven die ik niet mag vergeten. Dus hier komt 't: Dankjewel mam, voor alles wat je hebt gedaan voor mijn reis. Het rijden van en naar verschillende winkels, het op en neer sjouwen van spullen, het zoeken van de perfecte backpack en hiervoor een dagje naar Den Bosch te gaan terwijl je liever vrij had gehad. Dankjewel voor je geduld, en dankjewel voor het opzij zetten van je eigen angst om mijn glimlach te kunnen zien. En dankjewel voor gisteren. Zonder jou zou ik waarschijnlijk in paniek voor mijn backpack hebben gezeten. ( Mijn slaapzak paste er niet in, en nu moest hij er onder aan gehangen worden.)

Ik weet dat ze dit waarschijnlijk vanavond leest, en ze weet ook hoeveel die kleine en grote dingen voor me betekenen. Daarom houd ik nu maar op met dit emotionele gedeelte van mijn bericht. Waar ik dus eigenlijk over wilde schrijven, was mijn backpack! Want zie hierboven deze prachtige Deuter backpack van 60L.. :o Ja, ik vind 'm echt geweldig (zoals je nu waarschijnlijk wel in de gaten had). Naast m'n backpack heb ik ook nog een felblauwe daypack. Ook al zo'n pareltje. Hartstikke comfortabel. Het kost wat, maar dan heb je ook wat.

Voor de rest is er niet veel nieuws meer. De tas is gepakt, de zenuwen beginnen te komen, m'n laatste werkdag voor nu zit erop. Ja, ik ben er echt klaar voor! Ik hoop dat ik vrijdag of zaterdag nog een berichtje kan posten voordat ik op het vliegveld sta.

Tot het volgende blog!