English:
I woke up at 6:30am and went towards town at 7am, to post my postcards. Pharmacy wasn't opened yet. 7:30am I came back and we had an English breakfast with all of us. Today we went to the beautiful "Johnston Canyon" of which I had never heard before. A long trail besides and above a river.
My knee was packed in some white stuff, which I made up myself. Not really helpfull, but enough for today. We walked up towards the "Ink pots", which had bubbles because of the sulfur in it. My knee hurt really bad on the way back, but luckily a groupmate of mine, Walter, put on some music and held me company.
After the Canyon we went to Yoho; "Takakkaw Falls". I stood on a rock and got totally wet. I was so close to the waterfall. People probably thought I was crazy. Which I sort of was, actually.
We also did a short stop at Emerald Lake, another beautiful spot. You can see the picture below.
For the first time this holiday I also slept in the van. Such a bad night I had, and you can't say I had been in bed for at least 8 hours. But it didn't matter. :)
We ate dinner at "Eleven22" at 7pm. That was so good! The daily pasta was fusili with chorizo, peas, mushrooms, tomatosauce and chicken. I've got to try this at home. I ended my meal with chocolate truffel cake. So fluffy and topped off with chocolate and strawberrysauce.
In the evening we were at a campground in Yoho. I planned on going outside, to the campfire, but instead I had a lovely talk with Vera. Sometimes these sort of things is all you need.
Nederlands:
Vanochtend was ik lekker vroeg. Mijn wekker om half 7, om daarna lekker naar het dorp te lopen om de post te versturen. Enthousiast dat ik was, toen ik een hert midden in het dorp in een tuinperkje zag staan! Dat zie je niet elke dag. Jammer genoeg was de apotheek nog niet open. Mijn knie moest dus nog maar even wachten. Om half 8 was ik weer terug en aten we met de hele groep een typisch Engels/Canadees ontbijt.
Onze dag was dus vroeg begonnen, en we vervolgden onze weg al snel naar "Johnston Canyon". Een plaats waar ik nog nooit van gehoord had, maar die zeker de moeite waard is! Een lang pad dat ons lang en over de rivier naar boven leidde tot aan de "Ink pots". De ink pots waren een soort kleine meertjes met sulfur. Door het sulfur kwamen er regelmatig bubbels naar boven. Erg speciaal om te zien!
De terugweg was wat minder. Mijn knie deed zeer en met alleen mijn geïmproviseerde rekverband had ik niet veel steun. Gelukkig kwam een groepsgenootje van me, Walter, wat afleiding brengen met wat muziek.
Na "Johnston Canyon" gingen we naar Yoho; de "Takakkaw Falls". Daar was ik zo gek om op een grote rots te klimmen, waardoor ik kledder nat werd. Achjoh, deze vakantie gaat er om dat ik me geen zorgen maak en dingen beleef toch?
Tevens sliep ik vandaag voor het eerst in de bus. Niet zo lekker geslapen vannacht, en die normale 8 uur heb ik ook zeker mijn ogen niet dicht gehad. Niet dat het erg was hoor.
Ons diner stond gepland bij "Eleven22". Een supermooi, klein restaurant dicht bij onze campingplaats. Daarnaast ook nog een ontzettend lekker! Ik had de pasta met daarin chorizo, erwten, tomatensaus, champignons en kip. Dit ga ik thuis sowieso nog een keer maken. Het nagerecht was zelfs nog beter. Een heerlijke chocolade truffel cake. Ontzettend luchtig, met op de bovenkant chocolade en aardbeiensaus. Mmm...
's Avonds wilde ik eigenlijk nog even met de groep bij het kampvuur zitten, maar dat pakte iets anders uit. Ik heb een heel fijn en gezellig gesprek gehad in de tent met Vera en soms zijn zo'n dingen het enige wat je nodig hebt.