English:
Today was the same as some other days. Getting up before breakfast, hurry in the morning, stopping by at the grocerystore and going somewhere special. At the campground were a lot of bugs. Damn, it hurts and itches. I've got to forget it. However, according to Jacob we were going to a place even worse today.
We drove up to "Meadows in the Sky Parkway". After a small climb we ate our lunch at a lookout point. It was supposed to be a short walk, because some of us had pain in their knee or other issues. It turned out to be a 6 hour walk. Al least, we were gone for 6 hours, including a lot of breaks and photography. Though my knee hurt a little, it was all worth it.
We went to "Miller Lake" first. I can tell you, if I had only one more day to live, I would spend all of my money to talke my friends and family there. I have never seen such a majestic place before. A full mirrored image of the scenery around the lake. Rocks, trees, snow, water, it seemed to be all there. In the middle of the lake was an island. Quite hard to get to. Just two horizontal dead trees on which you should walk. Of course I went. The view was even better than I could imagine. I made so many pictures and I really didn't want to leave, but we had to in the end. Anyway, this scenery, this place, will never be forgotten by me.
Next up was "Eva Lake". 4 of the girls couldn't handle their pain anymore, or didn't have to see it, so they went back already. Of course I didn't. Now I was here, and I had to see it all. Eva Lake was only a short walk away and it was so worth it! A blig blue lake, behind which it looked like the end of the world. I decided to leave my bag and to follow the path next to the lake. I felt like a real adventurer. Gosh, that was amazing! We did need to hurry, so I flew over the path together with some other who had followed me. We just stopped at one single spot. That spot was the very start of a waterfall. It was so beautiful to see. The feeling that I was searching for the whole holiday finally came up to me. A real adventurous, magical and breathtaking moment.
We walked down, enjoying the fact that we saw three groundhogs, a lot of squirrels and two beautiful lakes. However, my happiness didn't last for long. When we had split up, I told the others; "When you see a bear, I'm going to be jealous". I wouldn't be writing this down if nothing had happened, so yes. They saw a grizzly bear and its cub. Pff.. I felt kind of bad.
I guess being tired, having a bad knee and the two bears were just too much, so for the first time this trip I felt quite down. Luckily I managed to call my mom in the evening and that felt as a relief. By the way, we ate kebabs from the improvised barbeque, which wasn't such a good idea, and we had a McFlurry!
Vandaag begon het zelfde als vele andere dagen. Vroeg opstaan, haasten in de ochtend, om daarna snel boodschappen te doen voor onze volgende bestemming. Op de camping hadden we een hoop muggen, dus alles zat onder de bulten en jeukte. Volgens Jacobs woorden zou deze dag echter alleen maar erger worden, dus we waren voorbereid.
We reden naar "Meadows in the Sky Parkway". Ons plan was een relatief korte wandeling, omdat sommigen last hadden van blessures. Uiteindelijk kregen we het voor elkaar 6 uur weg te zijn. Geen 6 uur lange wandeling, want we hadden ook pauze en fotomomentjes natuurlijk, maar toch een lange dag.
Als eerste kwam "Miller Lake". Ik kan je vertellen, als ik nog maar één dag te leven had zou ik al mijn geld uitgeven om daar met familie en vrienden heen te gaan. Het mooiste plaatsje wat ik ooit heb gezien. Het meer weerspiegelde alles wat er om heen lag. De rotsen, bomen, het ijs, het water, wauw! In het midden van het meer lag een eiland, en je raad het al, daar wilde ik heen! Met maar twee dode bomen die horizontaal lagen, wist ik toch het eiland te bereiken, om daar te genieten van het uitzicht. Nee, deze plek zal ik nooit vergeten.
Daarna kwam "Eva Lake". Niet iedereen wilde hier nog heen, vanwege o.a. blessures. Daarom gingen 4 meiden al eerder terug. Nu ik hier toch was, wilde ik echter ook alles zien, dus ik ging mee. Misschien iets minder mooi dan "Miller lake", maar ook heel speciaal. Het leek net alsof de wereld verdween aan het einde van het meer. Alsof je zo de afgrond in zou storten. Avontuurlijk als ik wilde zijn, ben ik rond het hele meer gerend, met nog wat anderen achter me aan. We hadden helaas wel wat haast, dus konden we maar stoppen op één plaats. Die plaats was dan ook wel echt heel mooi. Vanuit het meer vormde zich een waterval in het ravijn. En wij stonden daar boven aan! Ja, dat gaf echt een adembenemend gevoel.
Tijdens de terugweg was ik ontzettend goed gestemd vanwege de drie 'groundhogs', eekhoorns en mooie meren die we gezien hadden. Mijn vreugde duurde echter niet heel lang. Bij de scheiding van de twee groepen riep ik namelijk nog als grapje; "Als jullie nu beren zien, ben ik jaloers'. Natuurlijk had ik het genoegen gehad om Eva Lake te zien, maar ik had niet verwacht dat de anderen ook werkelijk een grizzlybeer met kleintje zouden zien op kleine afstand. Ja, dat was een flinke tegenvaller.
Ik denk dat de combinatie van slecht slapen, een pijnlijke knie en het gevoel van iets gemist te hebben even te veel was, want ik voelde me best wel even down. Gelukkig helpt het op zo'n moment dan echt heel erg als je je moeder even kunt bellen. Toch fijn, die wifi! Oh, en we aten bbq-spiesjes die veel te lang duurden en een McFlurry als afsluiter. Lekker!
